Obiekt ma reprezentować zjawiska mające miejsce w przestrzeni, która powstaje pomiędzy ludźmi doświadczającymi wspólnie mamihlapinatapai. Chociaż nawiązuje się pomiędzy nimi nić porozumienia, nie wynikają z tego żadne realne działania mające odzwierciedlenie w rzeczywistości. Zamiast tego gdzieś w powietrzu gromadzi się zbiór potencjalnych zdarzeń, które nigdy nie doszły do skutku, ponieważ nikt nie podjął inicjatywy. Moim celem było zmaterializowanie tych zdarzeń.

Pojęcie mamihlapinatapai jest najczęściej używane w odniesieniu do sytuacji, w której dwójka ludzi jest sobą zauroczona, przy czym oboje są świadomi, że uczucie jest wzajemne, jednak każdy czeka, aż to druga strona podejmie pierwszy krok. W swojej pracy chciałabym rozszerzyć sens stworzonego obiektu o ogół analogicznych sytuacji międzyludzkich, niekoniecznie romantycznych. Oznacza to, że reprezentuje on wszystkie plany i koncepcje, które były podzielane przez grupę ludzi dowolnego rozmiaru, ale nigdy nie zostały wprowadzone w życie.